Yine alıp beni düşürdün yollara,
Yine yağdırdın başıma sevda şarkılarını,
Kanamaya başladı yine yürek yaralarım,
Acılarım yine birer dev kesildi karşımda,
Gözlerim kaldı yaşlar içinde yine,
Yine düştüm bitmeyen yollarda
Peşine.
İplik iplik bağlamış beni sana yollar,
İplik iplik bağlamış bu yosun kokuları,
Bu tuzlu mavi deniz,
Bu uğultulu sarıçam ormanı,
Bu sisler içindeki yaylalar,
Bu denizde batan güneş,
Bu dağların saçlarını okşayan rüzgar,
Bu testekerlek ay
Ve senden bana gelen bu bulutlar
Alay alay.
Katmışım kervanlara canımı yolcu edip,
Atmışım yüreğimi kızgın kum çöllerine,
Bir büyük karasevda peşindeyim, yol-iz bilmem,
Ne bir durum var, ne bir durağım,
Var olan bir kuru başım, bir yorgun bedenim,
Sanki kahrını ben çekmeye gelmişim
Evrenin.
Haberin mi var kanayan yüreğimden,
Yaş içindeki gözlerimden haberin mi var,
Aklına mı gelir sevdandan ölüp ölüp dirildiğim,
Bir canımı bir paraya saydığım aklına mı gelir,
Nereden bileceksin ki;
İnsan sever sever,
Yücelir.
(KAVAKYELLERİ isimli Serbest Şiirler 'inden > 7-8/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 8.12.2004 21:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!