Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
harika ne yazılabilir ki şiirler anlatmış kendilerini yorumlarla desteklemiş şair ... hepsi bir başka güzel .. başarılarınız daim olsun:)Saygılar
Nasıl unutulur ki yıllarca dert sardığım,
Her günü kederlerle çilelerle kardığım,
Hala aklımda sana giderken yalvardığım,
Dönüp şöyle ardına kalmalıydın sevdiysen...
Aşk dolu bir yüreğe derya denizdir vaha,
Sende bir tek dildeydi kalpte kalkmadı şaha,
Senin için ölürüm diye derken ben daha,
Sen benim için çoktan ölmeliydin sevdiysen...
Başarılı bir şiir.. İnsanımızın günlük konuşmadili kullanılarak her okuyanın rahatlıkla anlayacağı bir düzeyde oluşmuş. Sn. şair başarınızı içtenlikle kutluyorum.
HEP DERDİK Kİ:
Birbirimizi o kadar çok sevelim ki;
Sen benim için ölmeyi düşünürken ben senin için çoktan ölmüş olayım...
***
öyle bir aşk bu gün de var mıdır ki acaba,
kaleminiz susmasın değerli ağabeyim,
saygı ve selamlarımla,
SEVDİYSEN YÜREĞİMDEN BİR RESİM OLMALIYDIN DERCESİNE ŞAİRİMİZ YİNE DUYGULARINI SERMİŞ SAYFAYA...TEBRİKLER...
******Saygı değer ve sevgili Ersin Hocam ;Sevda ve sitemi kaleminizden dizlere bir nakış gibi nakş- etmişsiniz , sitem biraz ağır bassa'da Müzik eşliğinde okunması oldukça keyifliydi, her yönüyle muhteşem bir eser .İşte İşte Türk insanının ve şairinin farkı bu ,gördüğünü duyduğunu yaşadığını olduğu gibi dizelere yansıtmak ,üstadım duyarlı yüreğine emeğine sağlık 4+4 lük bir şiir ve müzik şiir gibi şiir okudum.ve müzik dinledim, o güçlü kaleminiz daim ilhamınız bol olsun tam puan ekleyerek gönülden kutlarım .her şeyin güzel olması dileğimleSayğılar Sunarım; Saygılarımla*****Aşık Korhani/Kanber ORHAN
Aslında şiirlerimizden şu ölüm kelimesini kaldırsak hele hele de aşk için ölmek de neyin nesi, Kimse aşkı için ölmesin , yaşayarak sevmek varken..
tebrikler Ersin Bey
çok güzel
Tebrikler Ersin Bey.
Selamlarımla.
Her zamanki şiir tadınızı duyuruyorsunuz aynı güzellikte...Kutluyorum üstadım güzel ve anlamlı şiirlerinizi tam puanla...Saygılar...
Sevmek ve sevilmek özel dünyalara ait olmalı,yakaladınmı sımsıkı tutacaksın,sahiplenip gözünün nuruyla bakacaksın, Sevgiyi sevdayı her bir insan bilmez o da neymiş der geçer...Yasaklımı, yasakları delmeyeceksin zarar verip üzmeyeceksin,senin olduğu kadarıyla yaşayacaksın ...Ölmekmi ben ce bu duyguları dolu dolu yaşamasını bileceksin...Evet dostum sevgi ve sevda özel bir iksirdir ve sevgini değerini bilene vereceksin.....Güzel şiirinizi ve kaleminizi kutlarım...Saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 43 tane yorum bulunmakta