Sevdinmi Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Sana benim gözümle bakmasını bilemezler,
Göremezler alnına düşen ay ışıklarını,
Saçlarına sinen yosun kokusunu sezemezler,
Uçuramazlar saçlarını sabah rüzgarlarıyla,
Soramazlar hatırını boz-bulanık bahar selleriyle,
Sana selamlar gönderemezler benim gibi, anam-babam,
Gönülleriyle.

Senden bir anı olduğu içindir ki; seviyorum ay ışığını,
Yosun kokusunu, sabah rüzgarlarını,
Denize selamsız-sabahsız inen kayalıkları,
Kuşları, kelebekleri, balıkları,
Güneş doğana kadar göz kırpıp duran yıldızları,
Senden birer anı oldukları içindir ki; seviyorum
Kışları,
Yazları.

Sana benim gözümle bakmasını bilseler;
Yaprakları, çiçekleri sen sen görürler benim gözümle,
Çayırları, çimenleri sen sen görürler,
Sen sen görürler akan suları köprüler altından,
Köprğleri kucaklayan sarmaşıkları,
Sarmaşıkları öpüp koklayan güneşi sen sen görürler,
Sensizce çekilip hüzün dolu biryerlere
Ölürler anam-babam,
Ölürler.

Seni düşünürken neden buğulanır bu gözlerim? Bilemem,
Neden bir yakıcı ateş düşer derinliklerime?
Neden eksilmiş gibi olur biryerlerim?
Ciğerlerim neden yanar?
Neden sızlar kemiklerim?
Ruhumda ruh, canımda can, bedenimde beden
Olduğu için mi?
Yoksa vefasızlığa yeni yeni kapılar açtığın için mi?
Nedenini bir ben biliyorum anam-babam,
Bir ben biliyorum;
Bu her zaman böyle olur
Sevdinmi.

(ZAMANIN BİR DAR VAKTİ isimli Serbest Şiirler 'inden > 19-20/100)