Sevdin sen
Bir kelebek kadar masum
Bir çiçek kadar temiz
Koklanacak gül gibi huzur dolu
Bakışındaki ahenkteki giz gibi
Mutluluk istedin
Belki bir can
Tuttunmak için bir dal
Bir yaslanacak omuz
Yorgundu bedenin
Belki biraz dinlenmek
Bir umut diye
Huzur istedin
Tuttuğun dal mı kırıldı
Suç sende miydi
Ne diye kör olmuştun
Kendin gibi miydi o da
Öyle miydi öyle mi sandın
Nasıl yalanına doğru dedin
Bir iki gözyaşına mı kandın
Her affedişinde
Kendini kandırmak mı istedin
Bildiğin doğrularla yaşamadın
Sevgini değerini yanlış verdin
Ya da vermek mi istedin
Güneş kadar uzaktı sevgisi
Gölge kadar gerçekti bıraktığı iz
Sen evet sen
Yüreğinle konuş ki
Gönül tarlana ektiğin ümit
Bir gün etrafına sarmasın
Sen onda bitili iken
O sende dikili olmasın
Sen ki bunca sene
Bunca zorlukla geldin
Yaşadın acılarla sevinçlerle
Umutlara bugünlere..
Bağlandım deme
Unutamıyorum deme
Sen onda unutulmuş iken
O sende gözyaşı olmasın..
Evet suç şimdi sende
Görmek istemedin
Ne yaptıklarını
Ne de sana nasıl baktığını
İnanmak istedin
Yalanına iki tatlı sözüne
Sana dürüst olmadığını
Sen biliyordun
Kaybetmemek için
Yapmadığın yanlış
Vermediğin taviz yoktu
Belki bir umut diye
Bir yürek ağlattın
Biraz da şimdi sen ağla..
Kayıt Tarihi : 26.5.2017 08:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!