Acıları mesken tutmadım be yüreğim
Sen sevdin de ben mi karşı durdum
Acıları demet yapıp bir köşene
Dertlere sarmadım seni
Acıları mesken tutmadın be yüreğim
Sen sevdin de ben mi karşı durdum
Kader geceleri yazmış bana yaren
Geceler de yalnızlığı sana
Yaslamış, sevgi susuzluğunda
Serap görüp de aldanmanı ben söylemedim
Sevilmene ben mi neden oldum
Yalnızlık çölünde vaha koştun da
Vahanın suyunu ben mi kuruttum
Serapları bakışlarına ben mi sardım
Sen yalnız, ben sensiz
Yaşarken gecelerde, aşkı yaşamdan
Kurduğun düşleri, ben sildim yüreğim
Uzandın gül koklamaya da
Gül dikenlerini ben mi serdim sana
Acıları mesken tutmadım be yüreğim
Sen sevdin de ben mi karşı durdum
Yudumladığın, şarap kadehindeki son yudum
Badeyi paylaştığın sevdana
Kavuştun da ben mi ayırdım
Yıldızlarda okurken ismini, yakamoz gözlerin
Bakışlarına hüzün perdesini ben mi gerdim
Acıları mesken tutma be yüreğim
Sen sevdin de ben mi karşı durdum
Gece giden güneş, seherde döner
Değerini bilmeyen gider,
Bir gecenin sabahında, acılara merhem
Sevgi dolu bir yürek de seni sever
Acıları mesken tutuşun onda biter
Sen, seveni sev yeter.
İsmail TürkmenKayıt Tarihi : 13.6.2009 18:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!