Sevdim Seni Ey Sevgili Şiiri - Bedir Kuş

Sen olmasaydın,
Varolmayacaktı alem.
Alemlere rahmet oldun,
Gönüllere de sultan.
Ey övülmüş Nebi!
Sen gelmeden,
Geltirilmişti müjden.
Muştulamıştı haberini
Meryem oğlu Mesih.

Sen Resullerin serveri
Sinelerin sevgilisi olmuştun.
Henüz dünyayya teşrif etmeden
Sana iman edenler,
Yolunu gözleyenler vardı umutla.

Bir nur doğmuştu Mekke'de.
Mekke nurlanmıştı O'nunla.
Bereket yağmıştı yeryüzüne,
Gökler O'nunla aydınlanmıştı
Melekler ayakta selamlamıştı,
Sevgilim demişti.
Sevgililerin en sevgilisini sevmişti O.

Ey sevgili, seni nasıl sevdiğimi,
Aşkınla nasıl yüreğimin yandığını,
Ancak Rabbim bilir.
Ey canların Cananı!
Canım feda,
Sana ve Allah yoluna.
Karanlık çağlara
Kıyamete dek nur meşalesi yaktın.
Sevdim Seni ey sevgili.

Hani sana atılan o taşlar?
Hani o eğilmeyen başlar?
Hani Mekke'yi sana dar edenler?
Nerede, nerede kaldı o zalimler?
Hepsi eshabı nar oldu,
Hespsi cehenneme yaran oldu.
Aydılandı kararan çağlar,
Kurtuldu karanlıktan insanlar,
Sana gelen nurla.
Kafirler istemese de,
Hoşlanmasa da zalimler,
Sönmeyecek bu nur,