Sevdim seni ey nebi Şiiri - Serhat Fidan

Sevdim seni ey nebi
Bir mahsum geceydi
Her kez uykudayken
Ve uykunun en derin noktasındayken
Sen düştün yüreğime ya Muhammed (sav)

Tirtir titrerken yüreğim
Kim bilir kaç insanla vedalaşırken
Seni hissettim ya Muhammed (svs)

Uykunun en derin anında
Hayatın en güzel yerinde
Gençliğin en güzel anlarında
Senle yaşadım ya Muhammed (svs)

Sağı yâda solu bilmiyorken
Bilinmezliğin tam ortasındayken
Sen çıkyın yoluma
Sen çevirdin beni ya Muhammed (svs)

Ne kadar büyüksün hak katında bilemedim
Adın geçince titriyordu yüreğim
Affet bizi ey nebi

Sözüm dağlara taşlara
Sözüm insanlara cinlere
Sözüm âlemi yaratan rabbime
Senle son nefesimi verecem ya Muhammed (svs)

Ne gözlerini gördüm
Nede kara saçlarını
Ne elini gördüm
Nede savaş anında fışkıran kanını
Ya Rab keşke ben o kan olsaydım
Affet beni ey nebi
Serhat