göz yaşlarımdan sararmış yanaklarıma çiziyordum resmini
her gün akşamı bekliyordum bitmeyen şarkının tığısında
ulşamıyacağım sevdaları sırtıma yükleyip gideceğim
kardelenlerin dimdik durduğu güneşin olmadığı şehre
elimdeki izmaritin son nefesini ölüm gibi içime çektim
umutların tükendiği akşam üstü yangınlarında
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda