Uçsuz bucaksız dikenlerin üzerinde yalınayak yürümek gibiydi yüreğine giden yol ama pes etmedim.
Çünki
Nefes almayı sever gibi sevdim seni ben.
Üç fidanın asılışını izler gibi izledim sonra gidişini can çekişerek.
Kaypakkayalar gibi oldu yüreğim ve bedenim dirhem dirhem parçalandı ah demedim direndim.
Çünki
Özgürlüğü ve barışı sever gibi sevdim seni ben.
Şimdi sensiz susuz bırakılmış bir bitki gibiyim ama tutundum sıkıca toprağıma solmadım.
Çünki
Suyu ve güneşi sever gibi sevdim seni ben.
Songül Büyükpınar
02.06.2022/03.20
Kayıt Tarihi : 2.6.2022 13:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Songül Büyükpınar](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/06/02/sevdim-seni-267.jpg)
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)