Sevdim Seni Şiiri - Mahmut Kızıloğlu

Sevdim seni;
İki göz aralığında,
Bir kaçamak bakışta.
Akşamları sen giderken;
Pencerede kalıp ardın sıra bakmayı sevdim ve
Daha sen köşeyi dönmeden seni özlemeyi.
her sabah büyük bir sabırsızlıkla,
Yollarını gözlemeyi sevdim.
Adını her andığımda;
Dilimin damağıma batmasını sevdim.

Seni sevdim;
En kalabalıktaki yalnızlığımda sevdim,
Gerekli gereksiz sataşmalarımızda.
Seni mabedimde sevdim,
Gizli gizli; benim bile haberim olmadan.
Sevdim işte ne bileyim.
Hem en yakınımda hemde en uzağımdayken ve
Sana bakan gözlerimden kıskanırken sevdim seni.
Kıskanmak demişken;
Seni nelerden kıskanmadım ki farkında olmadan?
Yüzüne düşen tebessümden,
Sana selam verenlerden,
Giydiğin elbiseden,
Yürüdüğün yollardan,
Su içtiğin bardaktan,
Seni rahatsız eden herhangi tıbbi sancılardan,
Kısaca seni herşeyden ve herkesten;
Sevdikçe kıskandım kıskandıkça sevdim.

Volkanlar düştü içime,
Seni yangınlarda sevdim.
Hani derler ya;
Seni asil insanların basit sevgisiyle değil,
Basit insanların asil sevgisiyle sevdim
İşte seni tamda öyle sevdim.
Okunan ezanlar şahidimdir;
Seni yalansız riyasız sevdim.
Her karşıma oturuşunda,
Kelimeler dizildi boğazıma konuşamadım,
Seni dilimde değil kalbimde sevdim.
Bir ömür aradığımdın sen;
Uyandırdın içimdeki çocuğu,
En saf, en temiz, en çocuksu duygularımla,
Ölümüne sevdim seni ölümüne...

Şimdi sıra sende;
İstersen gül bana istersen ağla,
İstersen sev beni istersen salla,
Hiç bir şey değil artık umrumda,
Yıllardır aradığım sevdayı buldumya sonunda;
İstersen azrailim ol HÜLYA....