Sevdim Seni Şiiri - Nihal Mirdoğan

Bilmem,neyi arayıp, neleri buldum sende
Amma bildiğim tek şey; mübtelâ sevdim seni
Bu acının zehrine sular kattım desen de
Dermanım zehir deyip,ben...illâ sevdim seni
...Gönlüme söz geçirdim ve hattâ övdüm seni

Gamların gelse bile, dahi nakkaşlar gibi
Şu buluta yükselen rengârenk kuşlar gibi
Mor dağın eteğinden inen yokuşlar gibi
Sevda resmini çizen bu elle sevdim seni
...Gönlüme söz geçirdim ve hattâ övdüm seni

Sen ki,mehtabım olup süsle kâküllerimi
N'olur buluver sual olmuş müşküllerimi
Aşkın oduyla yanıp savrulan küllerimi
Usul usul kürüyen bu kolla sevdim seni
...Gönlüme söz geçirdim ve hattâ övdüm seni

Cefâyı revâ gören zamanın içindeyim
Bazen fenâyım fenâ, bazen de niçindeyim
Farketmez ama hâlen nasılın suçundayım
Varsın,belâ ne ise, bin belâ sevdim seni
...Gönlüme söz geçirdim ve hattâ övdüm seni

Dönüp dönüp âh eden, can içre can olunca
Doğrusu helâk oldum,velev yoksuldum, anca
Canıma adım atıp,kazayla takılınca
Gözlerime düştün ya, pek elâ sevdim seni
...Gönlüme söz geçirdim ve hattâ övdüm seni

Hicrânın takatı yok,kalmadı sabrı falan
Gönül âyinesinde sensiz ne varsa talan
Her ne vârım varsa sen, gerisi billâh yalan
Derdi yâr olan nâçâr şu dille sevdim seni
...Gönlüme söz geçirdim ve hattâ övdüm seni

N'eyleyim sevdim seni,bir kaç ihtimâl derken
Hüdâ'nın şahanesi mânâyla ilerlerken
Saçılan eşk dânesi arz-ı hâlin ederken;
Sinemde yürüdüğüm her yolla sevdim seni
...Gönlüme söz geçirdim ve hattâ övdüm seni