Sevdim Seni Şiiri - Hasibe Kaya 2

SEVDİM SENİ
Böyle olacağını biliyordum, sevince kendimi unutacağımı?
Artık ben diye biri yok, her yanım sen diye sesleniyor?
Benliğimi unuttum, bir sen yarattım bende?
Sensiz nefes alamıyorum, zamanlar geçmiyor gibi geliyor bana.
Halimi bir görsen, sen bile acırsın halime..
Ama hiçbir şey söyleme, son bir kez dinle,
Sensiz ne haldeyim gör sevdiğim...

Unutmak mı seni...? Unutmayı denemedim ki hiç! ...
Sevdim işte kahretsin! Sevdim! ! !
Ufacık yaralı yüreğimi, sana emanet ettim.
Çünkü ben, unutmak için sevmedim ki seni...
Bambaşka olduğun için, çok farklı, delikanlı olduğun için sevdim.
Bana ''inatçı'' demeni bile sevdim.
Ama en çok, duygusallığını içinde saklayıp,
Sert tavırlarını sevdim...
Sevmeyi ben senle öğrendim bebeğim!
Ve seni sevmekten hiç ama hiç yorulmadım….

Bazen kızıyorum sensizliğe, sensizlik kahrediyor beni…
Sesini ilk duyduğumda elim ayağım dolaşmıştı.
Ya o gülümsemen yok mu gamzelerini ortaya çıkaran..
Yanağını çukur yapan o gamzelerin yaktı yüreğimi...
Bir de şahin bakışların, şahinler halt etmiş o bakışların yanında....

O bakışlarını çözmek istemem, en büyük hatam oldu.
Sevdim seni kahretsin!
Sevdim...Hem de ölümüne sevdim....
Bu sevgime bir inansan bendeki seni bir görsen..
Sen bile şaşardın bu nasıl sevgi diye…
Dilim suskun kalacağım dese de, yüreğim kan ağlar..
Gözlerim yaşlar içinde...
Gücüm kalmadı.....

Meğer sevmek neymiş, ben bunu seninle anladım.
Sevmek; Hem gülmek, hem aynı anda acı çekmekmiş...
Yüreğin kan ağlasa da, için alev alev yansa da,
Sevdiğini her şeye rağmen düşünebilmekmiş....
Ben seni gerçekten sevdim, kahretsin! ! ! Sevdim...
Şimdi ise ben seni sevdiğimi fısıldayamıyorum bile...
Sen benim sesimi soluğumu kestin...

Yapma bebeğim sensizliğe beni mahkum etme..
Çek silahını vur ama bana bunu yaşatma..
Sensiz nefes alamıyorum..
Ben sensiz yaşayamıyorum..
Sensizlikte azar azar ölüyorum…
Beni de sevgimi de ölüme mahkum etme....

Hasibe Kaya
03-09-2009
saat:02.45