Kimseye değil yüreğimdeki kırgınlıklarım...
Cam tanesi gibi akıyor göz yaşlarım akarken kanıyor yanaklarım sanki bir uçurum dipsiz kuyu yanlızlığın...
Virane olmuş kalbim beynim darma duman sanki taş üstünde taş kalmamış dünyada o kadar karamsar gözlerim sensizliğe...
Bir çığlık kopuyor içimde o çığlığın ardından çiğ düşüyor kar kaplayan bedenimden..
Sensizlik beni öyle üşütüyor ki buz dağı oluyor ruhum bedenimle birlikte..
Bahçem de solmuş çiçeklerim ağaçlarım bana küsüp yapraklarını dökmüş güllerin boynu bükülmüş onlar da benim gibi öksüz kalmışlar gidişinle..
Hadi gel gelde doğsun güneşim gelişinle zafer şarkıları söylensin hep birlikte...
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta