Kimseye değil yüreğimdeki kırgınlıklarım...
Cam tanesi gibi akıyor göz yaşlarım akarken kanıyor yanaklarım sanki bir uçurum dipsiz kuyu yanlızlığın...
Virane olmuş kalbim beynim darma duman sanki taş üstünde taş kalmamış dünyada o kadar karamsar gözlerim sensizliğe...
Bir çığlık kopuyor içimde o çığlığın ardından çiğ düşüyor kar kaplayan bedenimden..
Sensizlik beni öyle üşütüyor ki buz dağı oluyor ruhum bedenimle birlikte..
Bahçem de solmuş çiçeklerim ağaçlarım bana küsüp yapraklarını dökmüş güllerin boynu bükülmüş onlar da benim gibi öksüz kalmışlar gidişinle..
Hadi gel gelde doğsun güneşim gelişinle zafer şarkıları söylensin hep birlikte...
Tamamını Oku
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta