deniz yakamoza gebe kalmıştı
hayat yaşamanın girdabında
bir nefes olmak için vardı
ne zamanı durdurabiliriz
ne de biz kendimizi
yaşamak değil mi tek gayemiz
sevmek değil mi tek amacımız
ne sevmeyi biliriz
nede sevilmeyi
gün doğmamıştı daha
zaman donmamıştı daha
hayat durmamış olsada
bazen olmasada gelecek
akıyor insanlar geleceğe
keşke süzülebilseydim
hayatın çıkmaz sokağında yanına
ölüm denen tek gerçeğinde
belki değişirdi bu hayatım(ız)
durma koş üstüne üstüne
uç ulaşabildiğin yerlere
belki görürsün sana bana ait ne varsa
deniz yakamoza hasret kalmıştı
gündüzde güneşe
kuşlar uçmaya
hayat sevmeye
ne sevmeyi öğrendik nede sevilmeyi
ne yaşamayı öğrendik nede yaşatmayı
ne sen sevdin beni yar ne de ben seni
Kayıt Tarihi : 21.8.2006 13:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ümit Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/21/sevdim-galiba.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)