Ömrüm baharında sevdim birini
Tuzak kurup ayırdılar neyleyim
Kimse dolduramaz onun yerini
Tuzak kurup ayırdılar neyleyim
Açan bir çiçeğe elim dokundum
Onu soldurmayım diye sakındım
Uzak değil ona her gün yakındım
Tuzak kurup ayırdılar neyleyim
Beraberken kalbim oynar yerinden
Kolay mı ayrılmak böyle birinden
Sarılınca mis kokardı terinden
Tuzak kurup ayırdılar neyleyim
Beni kendisine çekti gözleri
Kalbimi okşardı tatlı sözleri
Kırmızı elmaydı iki yüzleri
Tuzak kurup ayırdılar neyleyim
Açan çiçek gibi solmasın derdim
Sevdalandım ona kalbimi verdim
Saçlarını tel, tel eyleyip ördüm
Tuzak kurup ayırdılar neyleyim
Sarılıp uyurduk nice geceler
Kalbimden çıkmıyor dilim heceler
Etrafımda dolaşırdı niceler
Tuzak kurup ayırdılar neyleyim
Süleyman der kayıp ettim izini
Yıllar geçti unutmadım yüzünü
Ben değilim o tutmadı sözünü
Tuzak kurup ayırdılar neyleyim
Kasım. 2009……………Süleyman Erdoğmuş
Süleyman ErdoğmuşKayıt Tarihi : 28.11.2009 19:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!