Ben, bende bıraktığın izi sevdim. Mutluluğunun, acının izini. Senle olan herşeyi. Senin açtığın her yarayı, ve o yaralarıma merhem olan şifanı; gözlerini sevdim. Bana gözlerinin içiyle gülmeni, hayat vermeni. Düştüm dediğim anda, elimi tutmanı, ardımda dayanak olmanı sevdim. Gülüşünle ömrümde çığır açıp, yarınları bana umut ettirmeni sevdim. Ben, seni çok sevdim...
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta