hayatın bir köşesindeydim...
sanırım sen de güzel...
dalmıştım çalışmaya, koşturmaya...
kimi zaman nereye ulaşacağımı
ya da nerede duracağımı bile bilmeden...
yirmibeşinci yılımı doldurmak üzereyken,
son iki ayım geçiyor; ve ben...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim