ben dağları sevdim ovalardan çok.vuslattan çok hasreti sevdim.özlemi sevdim yüreğimde.varmaktan çok yürümeyi, tükenmeyen yolları sevdim.kavuşmayı değil sana koşmayı sevdim.hiç tutamayacağımı bılsemde, ellerimi sana uzatmayı sevdim.hayalleri sevdim gerçeklerden çok.belkide sendeki senden farklı bendeki seni sevdim.senden vazgeçerken yureğimi acıtan acıyı sevdim.ben bir hayali sevdim gerçeğinden belkide çok uzak olan.bana yansımanı sevdim.senden daha çok seni sevmeyi sevdim.adım adım sana yaklaşmayı ve son anda dönüp gitmeyi sevdim.ben seni özlemeyi sevdim hayalımde yaşatmayı.sesini sevdim, gülüşünü bazanda kızışını.bana yüreğim kadar yakınken yıldızlar kadar uzak oluşunu sevdim.hem var hemde yok oluşunu sevdim.ben seni başka bir alemde sevdim bu alemden çok çok uzak.yanımda yokken bıle yüreğimde var olmanı
sevdim ve dokunmadan seni hissedebilmeyi.çıkmazları sevdim.kuytularda kaybolmayı.bazanda denizin ortasında küçücük bir dalga olmayı sevdim yapayalnız.hicranı yüreğimde yaşatmayı ve çaresizliğimi..yüreğimi seninle paylaşmayı sevdim.tüm acılardan o'na sığınmayı ve gözyaşlarımla yıkanmayı sevdim.ve ben seni kaybetmektense senden vazgeçmeyi seçtim çok zaman.
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
bence sevmeye devam edin,böyle güzel yazacaksanız...başarılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta