Kuşlar uçuyor, insanlar ölüyor diyoruz ya hani?
Kuşlar uçmasına uçuyor,
Papatyalar açmasına açıyor da,
Gün geliyor papatyalar soluyor.
Kuşlar da, İnsanlar da apansız ölüyor....
Ayrıca yaşı başı da yok ölümün.
Malum; eşikteki de gidiyor mezara, beşikteki de.
Sonrası mı? Pişmanlık.........
Keşkeler büyüyor ve sevdiklerimizi geri getirmiyor
Hala çayımız bardağımızda sıcacıkken
Hala vakitimiz varken
Sevdiklerimiz hala hayattayken
Sımsıkı sarılalım ve değerlerini bilelim
Kalplerini asla kırmayalım.
Unutmayalın ki, hayat kısa ve başka bir şansımız yok!
Demem o ki;
Papatyalar açarken, kuşlar uçarken
İnsanlar yaşarken kıymetini bilin...................!
Kayıt Tarihi : 8.8.2024 18:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
