Sevdiklerim Şiiri - Songül Özel

Bir zamana geldik ki yel oldu sevdiklerim
Kurumuş ağaçlarda dal oldu sevdiklerim
Ummana karışmayan sel oldu sevdiklerim
Lâf ü güzafla dolu çok dil oldu sevdiklerim

Selamsız ve sabahsız yıl oldu sevdiklerim
Hiç doymayan nefsi ile fil oldu sevdiklerim
Köroğlu’nun gözünde mil oldu sevdiklerim
Sazı sözü olmayan tel oldu sevdiklerim

Namerde avuç açan el oldu sevdiklerim
Mala mülke tapınan kul oldu sevdiklerim
Pazarlarda geçmeyen pul oldu sevdiklerim
Cehenneme götüren yol oldu sevdiklerim

Derdini söylemeyen lâl oldu sevdiklerim
Ne olduğu bilinmez hâl oldu sevdiklerim
Kulağın duymadığı kâl oldu sevdiklerim
Tadı tuzu olmayan yal oldu sevdiklerim

Gönül evi yanınca kül oldu sevdiklerim
Düzenbaz hep sahtekâr kul oldu sevdiklerim
Derdi tasası çekilmez zül oldu sevdiklerim
Süveyda giyilmeyen çul oldu sevdiklerim