Bizler hep yaralı olan kuşları sevdik,
Sevdikçe iyileştiler uçup gittiler.
Şefkatle yaralı olan başları sevdik,
Sevdikçe iyileştiler kaçıp gittiler.
Vallahi bizden korktular ata binince,
Yuvaya girdiler gökten yağmur inince.
Yaraları iyileşti kuşlar dönünce,
Sevdikçe iyileştiler göçüp gittiler.
Bu dünyada yarınlar için umuttular,
İyileştiği zaman bizi unuttular.
Ayrılıp başka yerleri mesken tuttular,
Sevdikçe iyileştiler seçip gittiler.
Turnalar gibi katar katar dizildiler,
Belki sevindiler,belki de üzüldüler.
Kanat çırparak üstümüzden süzüldüler,
Sevdikçe iyileştiler geçip gittiler.
Yusuf baktıkça onların büyüdü boyu,
İnsan gibi onların da değişti huyu.
Yemi yedikten sonra verdiğimiz suyu,
Sevdikçe iyileştiler içip gittiler.
Kayıt Tarihi : 8.7.2022 15:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!