Sevdikçe Şiiri - Murat Gezici

Gecelerden yar mi olur?
Senin gibi yar oldukça.
Sen kendini yar mi sandın?
Yılan beslemişim koynumda.

Ne bir arkadaştın, ne bir dost sırrıma,
Zehir olup aktın içime sevdikçe.
Ne var idin ne yok, yük idin sırtıma,
Basıp durdu varlığın üstüme sevdikçe.

Yok dedim varları elimden iterek,
Bir tek sen varsın diye tek seni severek.
Bilmedin kıymetimi hem bu halimi görerek,
Hasretin harmana döndü sevdikçe.

Ne tövbeler bozdum, ne yeminler ettim.
Her gün kapını yokladım önünden geçtim.
Duamdın, Rabbimden en çok seni istedim
Hasretin bitmedi yüreğimde sevdikçe.

Ne acılar yaşattın, ne dertler büyüttüm.
Sevdanın sokağında adım adım yürüdüm.
Hayatın baharını sana verdim, ama sana yüktüm.
Sen hep sırt döndün, güldürmedin, sevdikçe.

Sen gittiğinden beridir her gece böyleyim.
Bir kez aramadın yüreğin yok, şüphedeyim.
Ömrümü intiharlara sürükledin, ne diyeyim?
Ne diyeyim, gözlerini sevdikçe.

Her gece rüyamda gördükçe,
Ömrümü ömrüne verdikçe,
Ne diyeyim?
Sevdan şehrimde hüküm sürdükçe.
Nefes gibi içime çektikçe,
Her gece yokluğuna içtikçe.
Ne diyeyim sen dönmedikçe?
Ne diyeyim zulmünü sevdikçe?