Sevdiğini görmemek mi aşk acısını besler…
Yoksa her gün onu görmek mi insanı hayata bağlar…
Görmek için yanıp tutuşsam da hüsnü cemâlini…
Gördüğümde , içimde ölmenden korkuyorum…
Belki de görmemek katlanabilmenin en kolay yolu…
Belki de en güzeli, İçinde sevmek…
Gönül bahçesinde bir çiçek büyütmek onsuz…
Dönmeyeceğini bilsen de , bir gün döneceğine inanmak…
Kim bilir belki de karanlıktaki Işığa sarılmak…
Umutla , umutsuzluk arası bir bekleyiş…
Araf'ta kalmak gibi , adı ise AŞK !!!
İlhan Nazlı
Kayıt Tarihi : 4.11.2023 16:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!