Sevdiğini bilmek bana yetiyor
Güzel yüzün gözlerimde tütüyor
Mevsimler geçiyor ömür bitiyor
…Sevdiğini biliyorum üzülme.
Varlığın ruhuma huzur sağlıyor
Çaresizlik elim kolum bağlıyor
Hissederim üzüm gözlüm ağlıyor
…Sevdiğini biliyorum üzülme.
Uzakta olsan da canın sağ olsun
Gönüller bir aşılmayan dağ olsun
Dört bir yanın gülistan bağ olsun
…Sevdiğini biliyorum üzülme.
Resmine bakarak geçiyor günler
Hasrete ram olan bu yürek inler
Sabra sığın dedim sözümü dinler
…Sevdiğini biliyorum üzülme.
Sevenler daima kalamaz naçar
Yüce Mevlâ mutlak bir kapı açar
Darda bırakmaz bin huzur saçar
…Sevdiğini biliyorum üzülme.
Hakka doğru çevrilmişse özümüz
Elbet bir gün güler bizim yüzümüz
Yemine gerek yok yeter sözümüz
…Sevdiğini biliyorum üzülme.
Ceyhan’ı hiç deme dertleri yığın
Güzel gözlüm yine Rabbine sığın
Benim de kabulüm doğru saydığın
…Sevdiğini biliyorum üzülme.
Adana/2012
Ozan Nuri CeyhanKayıt Tarihi : 4.7.2012 20:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Nuri Ceyhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/07/04/sevdigini-biliyorum-uzulme-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!