Sevdiğine Gül verip Şiiri - Kemal Berk

Sevdiğine gül verip
Gül yüzüyle güldürür
Gönlüme huzur verip, mutluğa erdirir.
*
Yazın ayrı, kışın ayrı
Yüreğimde rengarenk, çiçekleri açtırıp
Kokusunu yayarken,
Deli edip arıyı, aşka getirir
*
Sevdası derindedir, yakarken güneş gibi
Pervaneye benzeyip, kelebeğe dönüşür
Kalbinin güzelliği, dolunayla yarışır
Sevdiğinin yüreği, gün gibi aydınlatır
*
O gözleri var ya, o gözler
Toplarken tüm güzelliği,
Şaha kalkmış tay gibi, kıskandırır gülleri
*
Yazsan yazılmıyor, elim kolum yorulur
Okusam kitap gibi, zaman asla yetmiyor
*
Sanma ki herkes görüp biliyor
Saymayın gözleri kör olanı
Dönüp de bir kez bakmaz, şelaleden akan berrak suyu
*
Dilden damlattığı, balın tadını bilmez
Ne anlar sevgiden, ne anlar sevgiliden
*
Anlamını bile bilmiyor
"aşkım" denen sözlerin
Kemal'eren Kemal Berk
23.11.2021
11.35