Sevdiğimsin Şiiri - Abdullah Cengiz

Gözümü açıyorum sen, kapıyorum sen
Hiç bitmeyen destansın sen..
Günümün en keyifli anı, uykumun en tatlı rüyası...
Seni soluyorum havadasın, doğadasın.
Hele şimdi sonbaharsın. Ya da sonsuz bahar.
Seni yaşıyorum canımdasın,canımsın Sarah’ım...
Sarılsam sana, bin yıl geçse, bir an bile ayrılmasak...
Ten tene, yürek yüreğe …
Sonsuz baharın en aşk dolu iki yaprağı olsak
Sesin sarhoş etse beni.. Öyle İçimdesin ki...
Sen ol, hep ol, benimle ol, bende ol...
Sendeyim ben, yüreğimi koydum yüreğinin üstüne.
Aşk bu başka isim arama.
Hemde en koyu en deli en tutkulu...
Öğreneceğim cok şey var sana dair.
Bilmediğim çok şey var.
Ama bir şeyi öyle biliyorum ki...
Seni seviyorum, Seni seviyorum, Seni seviyorum…
Sensizliği düşündüm bir an, sensiz geçen zamanları.
Ne de acımasızmış meğer hayat.
Ne kadar da çilekeşmiş aşk.
Ne çok hüzünlüymüş sevenler, sevdalılar.
Hiç mi özlemedin beni, hiç mi merak etmiyorsun,
Hiç mi düşünmüyorsun, hiç mi....
Sonsuzluğa uçup gitmek isterdim Sarahım.
Sadece seninle olacağım sonsuzluğa.
Hiç kimsenin olmadığı sadece ve sadece bizim olduğumuz bir yere...