Sevdiğimizin resmiyle avunuruz bazen...Bazen uzaklardan sesini duymak bile yeter...Özleriz çok özleriz ama özlem sadece...Özlemekle kalırız.İmlan ve zaman kısıtlıdır.Gidemeyiz sevdiğimizin yanına.Resmine bakar ve derin bir ahhh çekeriz.Severiz çünkü çok severiz.Resmiyle avuturuz kendimizi onunla buluşacağımız günün hayaliyle dalarız her gün uykuya...Bazen anlarız birbirimizi bazen ise iki yabancı gibi inatlaşırız...Ama inan hepsi özlemdendir...Çünkü sevdamız yanı başımızda değil de uzaklardadır...Uzaklara inat severiz...Sevgidir bizim emeğimiz...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta