Ben sevdim; ben para döktüm
Ben sinemaya,tiyatroya,pikniğe götürdüm
O kadar dil döküp
Yıldızları bile sayacak bir sabırla
Gondola bile bindirdim.
Tam benimle evlenecek
Bir ömür sadece benim kadınım olacak derken
Tatlı tatlı hayaller kurarken
Bahçeli bir ev,iki çocuk
Bir köşede tavuklar,tavşanlar...
Çocuklara ayrı bize ayrı havuz derken
Şemsiye birden döndü tersine.
Eloğlu benden daha da çıktı yavuz.
Ah! zalim dünya; gözü kör olası kader
Ne yaptım ben sana
En güzel çağlarda acı,hüzün yaşattın bana.
Dünyanın en güzel kızını; en narin çiçeği
Verdin aşkı,sevgiyi bilmeyen kollara.
(Özgün eser:Karabüklü Tutkun Yürek)
Hakan KulKayıt Tarihi : 7.1.2011 01:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Kul](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/07/sevdigimi-el-aldi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!