Bir armağansın belki yaradanın bahşettiği ömrüme,
Kim bilir, Belki dilimden dökülen bir duanın amin’i olup düştün göğsüme,
Bekli de her şey o dilencinin cümlesinde saklıydı, Allah sevdiğine bağışlasın demişti,
Ve Allah yüreğini bağışladı yüreğime,
Ama bir gün sende gideceksin biliyorum, her güzel rüya gibi sende erken biteceksin,
Bir sabah uyandığımda, hayatın bütün renklerini ve gözlerini, ve sözlerini, varımı yoğumu alıp koynuna, zamanı geçmiş bir mevsim gibi bu şehri terk edeceksin,
Bir yarım hep uzakta bilmediğim bir şehirde kalacak senden sonra,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta