Karanlığın içinde boğulan bir benlik,
Aydınlığa muhtaç, aydınım sensin.
Tahrip olmuş şu yüreğim,
Yarama deva olan tabibim sensin.
Artık ufuklarda doğmuyorsa güneşim,
Varlığıma ışık tutacak olan sensin.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta