Karanlığın içinde boğulan bir benlik,
Aydınlığa muhtaç, aydınım sensin.
Tahrip olmuş şu yüreğim,
Yarama deva olan tabibim sensin.
Artık ufuklarda doğmuyorsa güneşim,
Varlığıma ışık tutacak olan sensin.
Leke tutmuş gözyaşlarım,
Arştan yüreğime akan damlaları sensin.
Soğuk kara bahtımın üzerine,
Oddan savrulan bir kıvılcım sensin.
Vabeste olmuş şu gönlümün,
Altın anahtarı yine sensin.
Yad edilmiş anılardan,
Eskiye mazi bir şarap.
Sonsuzluğa uzanan bir yolda,
Benimle yürüyen sensin.
Kayıt Tarihi : 28.1.2013 22:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!