Sevdiğimden çok Şiiri - Haluk Tatver

Seninle karşılaştım bir yerde bir gece,
Orada burada savrulup giderken yıllar önce.
O andan öncesi yok artık, silindi yaşadıklarım,
İşte o zaman anladım ki, sendin benim aşkım.

Bir ömür boyu sürsün, hiç bitmesin dedim.
Ölüm bile ayırmasın diye dualar ettim.
Bak yıllar geçti hala aşığım sana.
Sığdıramadım içime, döktüm aşkımı satırlara.

Ne oldu, nasıl oldu, bu aşk başladı bilemedim.
Yıllarca sana sevdiğimi bile söyleyemedim.
Korktum çünkü ya yetmezse aşkım sana diye.
Kalmamıştı bir şeyim, vermiştim senden öncekine.

Yıllar ne çabuk geçti, bazen üzdüm seni.
Öyle anlarda bile, sarıp sarmaladın hep beni.
Aslında, sana vermek istedim tüm dünyayı ama.
Usulca başını göğsüme koyman bile, yetti sana.

Derlerdi de inanmazdım, insan bir kere sever diye.
Oysa senden öncede, sevdiğimi söylemiştim birisine.
Ama anladım ki gerçek sevgi buymuş.
Daha önce sevgi sandığımın, içi boşmuş.

Senden habersiz kaldığımda hep korktum.
Her öksürüğünde sanki kan kustum.
Allahın takdiri işte hastayım dediğinde,
Yapabildiğim tek şey, ağlamaktı bütün gece.

Kıskandım seni yerdeki karıncalardan.
Korumak istedim hep acımasızlardan.
Aklımı aklına katayım istedim, aslında ne gerek.
Ama sevince insan böyle oluyormuş demek.

Kalbimde hiç bir şeyin sığacağı yer kalmadı.
Çünkü senin adın, hayalin kapladı her yanımı.
İyi ki varsın bunu bilmek yetiyor bana
Kim ne derse desin bu duygu çok başka

Yanımda olmasan da her an, inan beni mutlu ediyorsun.
Biliyorum ki beni kendinden çok seviyorsun.
Sevmeyi kim ölçebilir acaba kiminki fazla
Seni sevdiğimden çok seviyorum inan bana.