sen beni sevdiğinde,
şehrine karlar yağıyordu,
ben seni sevdiğimde,
yüreğime çığlar düşüyordu...
ve ben üşüyordum,
ama soğuktan değil,
sensizlikten ve kimsesizlikten,
üşüyordum...
ve hergün uçurumun kenarından biraz daha düşüyordum.
inadına gülümseyerek...
Kayıt Tarihi : 18.9.2009 08:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!