Ben senin için yazdım, ben hep seni aradım,
Bu “sen” var ya inan ki, bildiğim “sen” değilsin!
Zaten ben o “sen” için mısra, mısra ağladım;
Uğruna gençliğimi verdiğim sen değilsin.
Yaralı gönlüm hâlâ yılların ötesinde,
Benliğim ben de değil o “sen”in içersinde..
Ben o “sen”i aradım meçhuller ülkesinde,
Hayaliyle baş başa gezdiğim sen değilsin.
Belki öldün.. Belki de unutuldun kim bilir?
O “sen” de zehir olsa yudum, yudum içilir..
Yalnız bildiğim şu ki, sevilenler, sevilir,
Şeklini şiir, şiir çizdiğim sen değilsin.
O “sen” de sevgilerin en güzeli yaşardı,
Dudağından en tatlı kahkahalar taşardı..
O “sen” ki, benim için karlı dağlar aşardı,
Yazık ki, hasretini çektiğim “sen” değilsin!
O “sen” ne bir dönekti, ne vefasız biriydi;
Kalbi iyilik dolu.. güzellik perisiydi..
O “sen” ki, bahsettiğim senin eski haliydi,
Olamaz! Bir zamanlar sevdiğim sen değilsin!
11.12.1973 / Sinop
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 7.9.2014 11:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!