Sevdiğim Sen Benimle Kal

Sevdiğim
Sözü kirletmeden
Aşkınla yor beni…
Islanmış şiirlerin bana benziyor
Kederlerimi kanatırcasına öp beni…

Ay saklanırken gamzelerimin ardına,
Günahsız kuşlar havalanır
Büyüttüğüm sızılardan.
Düş kıvılcımları şehri kucaklar alev alev
Gecenin maskesini takarım sevişen yıldızlara
Yasaklı özlemlerim
Israrlı bir gülüşün koynunda sabahlar.

Sevdiğim
Bana gel,
Şiirlerimi soluksuz yazarken gel.
Aşkın ateşi bastığında
Yıldızları başucuma topla
Ruhumu serdiğim gecede
Bütün masalların ışığını kapat
Hüznün sararmış yüzüne dokun
Bir çocukluk kederime sarıl sıkıca
Sarıl ki
Düş ülkemin nisan vakitlerinde
Güneş açsın
Ve sen uyuma sakın.

Sevdiğim
Büyük sözler etmeyeceğim bu şiirde
Kavgamı senin sustuğun yerde bitireceğim
Bir mektup gibi tenimi bırakacağım üşümelerine
Pencere kenarında unutulan ikindi vakitlerini
Masmavi gökyüzünde uçuracağım.
Sana bahar gelmiş öyküler getireceğim
Kulağını çınlatan.
Bir dinle şimdi saçlarıma dizdiğin bulutları
Ve derinden öp yağmurlarımı.

Sevdiğim
Biliyorsun değil mi
Hayallerime elini sürdüğünde
Ne yer kalır ne gök,
İsimsiz dağ çiçekleri açar kalp vuruşlarım da
Ay durur
Gün durur
Dünya durur cümle alemde
El değmemiş yaralarım da gül açar
O yüzden sevdiğim
Köklerini sessizce bırak toprağıma ve
Yüreği doldurulmayan bu hayatta
Sen benimle kal…