Sevdiğim Küsmüş Şiiri - Ceyda Doğan Hayat

Sevdiğim bana küsmüş
Yüzüme bakmıyor
Yandım hasretten dudaklarım kurumuş
Gelip bir öpücük kondurmuyor
Yüreğimi açmışım
Adım atmaya korkuyor
Öyle bir çöle düşmüşüm imdat
Bu can onsuz olmuyor

Belli ki çok kırılmış
Özledim bile demiyor
Ne geceler boyu
Karanlığı döven hıçkırıklarım
Ne kabus dolu uykularım
Onu döndürmeye yetmiyor
Ne feryatlar ettim
Kendimden geçti
Efsane olacağım bilmiyor

Sevdiğim bana posta koymuş
Pişmanlığım hiç umurunda olmuyor
Divane olmuşum her şiirde
Üşüyorum her mevsimde aldırmıyor
Suskunluğa boğuluyorum onsuz
Gölümdeki çiçeklere çiğ düşüyor
Her gece hasreti sarılır boynuma
Kendi gelmeye çekiniyor