Sevdiğim Kaval Sesi Şiiri - Mehmet Çoban ...

Bir dağın göğsünde bir vadinin kıyısında
Sürü güden sürüsüne gözü gibi bakan
Bir çobanın kavaldan
Derinden derine
Feryat-figan eden
Yürek burkan yürek yakan
Kavalın yanık sesi büyülüyor beni
Dökülen nağmede kaynıyorum, eriyorum erenler

Çalındıkça alev olup dudaklarda yanan
İçten içe yankılayan
Derinden derine
Nefes tüketen
Dağları inleten
Kuytulardan akıp gelen kaval sesi
Koyunlar sana, bülbüller bağda güle sevdalı

Çoban kavalından yüreklere doğru akan
Kaval sesi
Bazen bir avuç hüzün
Bazen bir tutam huzur olur çağlarsın
Bazen de efkârıma efkâr katıp dağ kadar olursun

Omzunda heybesi, sırtında kepeneği olan
Bir çoban kavalından
Dökülen ses
İster dağların eteğinden
Çağıl çağıl yüreğime ak
İstersen yeşil yaylalardan
Püfür püfür içime es
İstersen amansız bir hezeyan ol
İstersen ciğerimde iyileşmeyen derin yaralar aç
Sana olan hayranlığımdan olmalı ki sana intizar olmaz

03.06.2016
İstanbul