İlk kar düştü tepelere,
Saçlarımla eşdeğer mevsimdeyim,
Bir umut, yeşermişti kırçiçeklerim,
Sabah ayazında yok oldu ümitlerim
Oysa nasılda severim
Karlar üzerinde ayaklarımı gıcırtadarak yürümeyi
Üşüdüğünde ellerimin,ellerini düşünmeyi
Donduğunda bütün mimiklerim
Seni düşünüp gülümsemeyi nasılda severdim
Şimdi sensiz,çaresiz bir dünyadayım
Karlar düşüyor avuçlarıma,ben yanıyorum,
Karlar düşüyor saçlarıma,ben eriyorum
Sen düşüyorsun aklıma,kendimden firardayım
Ben hasretinden deliriyorum,deliyorum...
Kayıt Tarihi : 20.1.2010 13:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Damar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/20/sevdigim-kar-degil-bu-kar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!