Sevdiğim Kadın Şiiri - Ali Osman Yılmaz

Sevdiğim kadın,
Çılgın denizler gibidir,
Karanlıkların ötesinden,
Rüzgarın önüne katılır,
Çılgınca koşar gelir,
Saldırır köpük köpük,
Öfkesi bitmez,geri çekilir,
Bir daha vurur bağrıma,
Arzularına gem vuramaz,
Koşar dolanır kollarıma,
Sararım tüm benliğimle onu,
Arzu dolu öpücüklerimle,
Dudaklarını öperim,
Sakinleşmesini beklerim.

Şafak vakti geldiğinde,
Tutkunun şarkısını söylerim,
Arzularımın yatağında,
Sonsuzluğa ulaşmak için,
Delicesine sevişiriz.

Akşam vakti geldiğinde,
Doymamış gibi sevişmelere,
Köpüklenmeye başlar yeniden,
Huzursuzluk sarar bedenini,
Yeniden buluşacağımız,
Şafak vaktine kadar,
Ayrılmanın korkusuyla,
Sıyrılır kollarımdan sessizce.

Beklerim geleceği zamanı,
Kıyıda kayaların sükunetiyle,
Gözlerim ufukta,sevdiğimi,
Beklerim kıyıda özlemle,
Yeniden saldırdıkça,çılgınlar gibi,
Açmış kollarımı,dolarım boynuna,
Her yanım sırık sıklam,
Akar aşağılarıma doğru,
Bense kapanırım ayaklarına,
Yeniden huzur bulunca bedeni,
Sarmaş dolaş yatağımızda,
Başlarız çılgınca sevişmeye.
(İzimir.Kordon.12.02.04.sabah)