Sevdiğim İsimler Gibi -Serra-

Serra söylermisin
yıldızların altında
isimsiz gözlerime
bakarken
gördüğün
yeniden başladığını düşünen
bir hayatmıydı
yoksa
atını kaybetmiş
yalnız bir şövalyenin
nemli gözlerinden
gözlerine uzanan
kırık dökük
sessiz
kanatları hayat yüklü
okuma yazma bilmeyen
son gün
martılarımıydı

bitmeyen bir savaştı
belki
sence hayat
bence
iyi oynanması gereken
bir oyun
sence aşk
bir gece daha kalmaktı
sessiz bir ormanda
yangın sonrası
bence
ormandaki
ince yollardı
ve yapayalnız
dar bir nehir gibi uzanan
patikalardı

şimdi ise zaman
her ikimizede
tanıdık biraz
ve hayat
biraz daha usta işi
oyunlarıyla
sabahları
ve
akşamları
üzerimize geliyor
ve yaz günleri
kare bulmaca karalarına benzeyen
ve az sonra sönecek olan
son ışıkları gibi
denize bakan evimizin
gölgeleri daha fazla uzatamıyor
artık üzerimize
ve zaman
zaman zaman
hep ışıklar yüzünden
bizi ikimizle vuruyor
ve zaman
zaman zaman
evimizin ışıklarına bağımlı
bizi birlikte
öldürüyor

ve sen
Serra
sen
yine de kapalı pencereler
ardından izleme denizi
ve sen
Serra
sen
yinede söndürüp gidiverme
evimizin denize bakan
son ışıklarını
öldürüp gitme her ikimizi

ve zaman
bazen
balkonlardan
el sallıyor bizlere
bak görüyormusun sende
nereye gitsek
hep tam karşımızda
hep
bizimle aynı karenin içinde
el sallıyor
ve sessizce
sokuluyor hayatımıza
Serra söylermisin
sende
neden oynamak istemiyorsun
halen
bağımlı ve sadece
bize ait olan
hayatta

Serra söylermisin
yıldızların altında
isimsiz gözlerime
bakarken
gördüğün
yeniden başladığını düşünen
bir hayatmıydı
yoksa
atını kaybeden
yalnız bir şövalyenin
nemli gözlerinden
senin gözlerine uzanan
kırık dökük
sessiz
ve
acemi
hayatımıydı

yıldızlar
zaman
ve gece
ve arada sırada
balkonumuzdan
bize el sallayan
kırık bir hayat
yüzüm artık üç hece
yıldız
zaman
ve
gece
neredesin
geceleri yıldızlardan
ve zamandan arta kalan
bir hayattan
Serra
sen
çok daha
güzelsin