Yüreğimin yanında ilk pır pır ettiiği insandın sen…
Bütün çocuklar “anne anne” diye ağlarlar ya ben “baba baba“ diye ağlarmışım minicik bir kız iken.
İçinde senli ayrılıklar olduğunda acıtırdı minicik yüreğimi bu vuslatlar …
İlk aşkım, ilk güvendiğim, ilk inandığım, güvenle kucağına sığındığım ilk adam…
Küçükken elin büyük gelirdi elime parmağını uzatırdın kocaman bir gülümsemeyle bana.
Sonra bacaklarına gelip sarıldığımda anlardın o sıcacık kucağa gelmek istediğimi küçücük ayaklarımın yorulduğunu..
Annemden gizli oyuncaklar,dondurmalar,çikolatalar alırdık…
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta