Sevdiğim iki şey Şiiri - Sani Kesici

Ben bir şeyi severdim eskiden,
Şimdi ise iki.
Biri sen,
Birde içten gelen müziğin nağmelerini.
Dinlerken, izlerken seni.
Sevinç dolar içime,
Kabarır yüreğim,
Sanki dünya ayaklarımın altında,
Ya sen ve ben el ele uçuyoruz,
Fethediyoruz sema’yı,
Ya başın omuzlarım da,
Ya da gözlerin gözlerimde,
Seni seviyorum cümlesi,
Ha çıktı ha çıkacak,
Diye bekleriz dudaklarımızdan…
Neden diyemiyoruz bu iki kelimeyi,
Biliyorum galiba,
Sen bana âşık olmaktan,
Ben ise senin bana kırılma korkusundan,
Ve kaybetmek istemediğim dostluğundan…..

Nağmelerde götürür beni
Bir tanem,
Irak’ta bombaların,
Afrika’da açların,
İsrail’de ırkçılığın,
Türkiye’de vatanımda ise,
Köprü altında uyuyan,
Fabrika Tezgahları’nda uyuklayan,
Dağ başlarında çobanlık yapan,
Köle misali satılmış çocukların,
Ve haberini okuduğum,
İstanbul’un göbeğinde,
Yanı başına götürür beni,
Soğuktan ve açlıktan ölen amcanın….

İşte bu yüzden severim,
Hem seni hem içten gelen,
Müziğin sihirli nağmelerini…….