Oldu bir kere! Kusura bakma.
Tamam. Düştüm. Bari sen yapma!
Güzelliğin aklıma altın kafes,
Yalvarırım kapısını açma!
Kabul ediyorum haddimi aştım.
Ama inan çok savaştım.
Neylersin büyülenmişim bir kez
Nasıl oldu anlamadım,
Benliğim zayi kayıplara karıştım.
Şaşkınım, sormalara korkuyorum.
Gördüm seni, sonrasını hatırlamıyorum.
Haklısın, bana “aşık ol” diye sen değildin
Gönül işte akıl sır ermiyor, utanıyorum.
İnsan her hatadan döner de; dönülmüyor.
Yanlışlarını düzeltir ama düzelmiyor.
Sevmek çok ama, çok başka bir şey.
Sonu ecel olsa ferman dinlenmiyor.
Kırılmışlıklar var bir yere koyamadığın,
Ve hüzünler gözlerine sığdıramadığın.
Yaşamak seni böyle bir şey, hazin ve muhtaç
Dimdik ayakta olsan görünmez yıkılmışlığın.
Ah sen! Görsen benim gözümle kendini,
Yerime yaşasan sensizliğin çaresizliğini,
Teselliler mucize kalırdı yarınların gölgesinde,
Nefes nefese anlardın hislerinde hengameyi.
Oldu bir kere! Çok üzgünüm
Seni sensiz veren talihe küskünüm!
Güzelliğin gönlüme atılan bomba,
Ve ben bu âlemden sürgünüm.
24.08.2016
Tamer ArabacıKayıt Tarihi : 16.11.2016 13:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tamer Arabacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/11/16/sevdigim-icin-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!