Sevdiğim;
Hayaldir, güvenme güzelliğine
Yağı biten kandil gibi sönersin
Sakın bel bağlama tazeliğine
…Yaprak döken kuru dala dönersin.
Sevdiğim;
Tendeki parlaklık eskiyip akar
O sıcacık gözler amaçsız bakar
Yüzdeki çizgiler canını sıkar
…Aynaları yerden yere çalarsın.
Sevdiğim;
Dünya da tasasız yaşarım sanma
Albümdeki resme bakıp aldanma
Boyalar bir nebze kapatır amma
…Son demleri düşündükçe yanarsın.
Sevdiğim;
Bilesin bu dünya kimseye kalmaz
Seveni olmayan hiç mutlu olmaz
Hatıralar çoktur kitaplar almaz
…Maziyle yaşanmaz, ancak anarsın.
Sevdiğim;
Senin de bitecek hükmü devranın
Artık geçmez olur gönül fermanın
Yaş kemale erer kalmaz dermanın
…Susuz kalmış güller gibi solarsın.
Sevdiğim;
Bu kahpe dünyanın kanunu buymuş
Yaşayan her canlı bu hükme uymuş
Kara toprak hep aç, sanma ki doymuş
…Son istasyon, mermer taşa konarsın.
Siirt/17.9.1965
Ozan Nuri CeyhanKayıt Tarihi : 2.2.2012 14:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
O ne yücedir ki.. zamana.. uzaklıklara ve nankörlüğe bile karşı koyar... demini ebedi korur.... her insanın sevgiyi tatmış olması... yitirmemesi... sevgi ne kadar buyuk nimet....insanı rüyalara götürürken acı da veren sevgi....mezar taşına bile yazdırılan sevgi... çok güzel bir şiirdi sevgili Ozan Ceyhan abim yürek sesin hep sevgiyle açsın....Sevgiler...
TÜM YORUMLAR (1)