Sevdiğim Gibi 'Sevilemezsin! ..'

Yoruldum sanki
Ya da sen çok yordun beni! ..
***
Günah yüklemiyorum sana,
Suç isnat etmiyorum
Yine de bunlar rahatlatacaksa seni
Mutlu ol! ..
Sorumlu da tutmuyorum! ..
***
Ama kim bilir;
Belki senin varlığın bile başlı başına “sorun”
“Ben neden varım? ” diyebilir misin mesela
Nereden bileceksin;
“Belki benim acı çekmem için yaratıldın”,
Olabilir pekala! ..
***
Yoruldum, çok yoruldum
Ne kadar koştuysam sana doğru
O kadar uzaklaştım senden! ..
Ya “anlayamayacağın” kadar farklıydı sevgim
Ya da “taşıyamayacağın” kadar ağır! ..
Belki de “korkun” çok büyük senin,
O yüzden kulakların sağır! ..
***
Oysa ne sıradan bir sevgiyi yaşayacak kadar
Ucuz biriyim,
Ne de seni
“Sıradan bir sevgiye” malzeme yapacak kadar herhangi biri! ..
Ama dedim ya;
Ya anlayamayacağın kadar farklıydı sevgim
Ya da taşıyamayacağın kadar ağır! ..
***
Beni “kırıp dökmenin” anlamı yok başka
İnsan yüreği “cam” gibidir
Yapışmaz “dağılmışsa”
Dediğin gibi “Çocukluk” değil senin yaptığın
Olsa olsa “savunma mekanizması”
“Aşk-a yakalanma” korkusu belki! ...
Belki bu yüzden “yaralıyorsun” ha bire
Bu yüzden sözlerin “kurşun gibi”
***
Başımı eğip “gitme vakti” geldiyse eğer
Ve zulüm haline geldiyse beklemek
Kururken dudaklar,
Her şeye hâkim olmuşsa “suskunluk”
Belli ki söylenmiştir her şey
Ve belli ki “gitme vaktidir! ..”
Tıpkı her akşam
Güneşin “ışıklarını valizine doldurup” gitmesi gibi
Sana olan sevdamı, sana olan sevgimi
Sana duyduğum aşkımı ve ne varsa sana dair
Vurup sırtıma gitmek vaktidir! ..
***
Seni “senin olmadığın bir yerde” yaşamak gerek belki
Senin olmadığın bir yerde “sevmek seni”
Seni “seninle bırakarak”
“Bende ki seni” götürmek buralardan
“Elveda” bile demeden
Kurtulmak(!) hatıralardan! ..
***
“Demir tava gelmeden kömür,
Akıl başa gelmeden ömür, bitermiş! ..”
Ne zaman haykırmak istesem“Sus”
Ne zaman kapını çalsam“Git” diyorsun,
Ya da öyle demek istiyorsun! ..
Oysa sensiz geçen her dakikam
Nasıl acı veriyor “biliyor musun? ”
Ve ne zaman acı içinde ”umuda” sarılsam
“İmkansız” deyip umutlarımı da öldürüyorsun! ..
***
Sen; “ağlama” dedikçe
Seller akmaya,
Sen; “üzülme” dedikçe
“Kıyamet” kopmaya başlıyor! ..
Sen; “Bu rüzgâr geçici” diyorsun ya,
Yüreğimde “fırtınalar” esiyor! ..
Hatta sen benden
“İçine umut konmuş bir tebessümü” esirgerken
Benim zamanım bitiyor! ..
***
Yoruldum sanki
Ya da sen “çok yordun” beni! ..
Lakin sen; bilmezsin “büyük aşkları”
Bilemezsin, nasıl yaşanır! ..
O yüzden çocukluğundasın işin,
O yüzden büyümedin, büyüyemedin bir türlü
Bari sen; “bu acı” adamı nasıl öldürür
Onu da görme! ..
***
Sevmeyi, bakarak
Acı’yı, acıyarak öğrenemezsin! ..
Ama biliyor musun?
Senden “bundan sonra da hoşlananlar olur belki de
Benim seni sevdiğim gibi
“Asla sevilemezsin! .....”