Yapraklarını savurdum güneşe doğru,
Seviyor, sevmiyor, seviyor, sevmiyor...
Rüzgarın teninde fısıltı gibi kasvet,
Güneşin sıcağında gülümseyen beyaz parçalar,
Aydınlığı tadan taze tomurcuklar,
Gonca, gül, papatyalar;
Karanlık koridorlarda,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta