Güneşin doğuşunu ilk kez fark ettim;
Sen benim ömrüme doğduğun anda.
Çiçekler açarmış kuşlar uçarmış;
Sen benim hatırımı sorduğun anda.
Ne kadar da güzel kalbim var imiş;
Anladım; seni sevdiğim anda.
Bunca yıl aldığım bir hava imiş;
Nefes aldım uğruna öldüğüm anda.
Güzeller hükmünü çoktan kaybetmiş;
Sen gibi güzeli gördüğüm anda.
Küllerim demini hemen alırmış;
Gözlerinin içinde söndüğüm anda.
Yaşamak ne imiş şimdi anladım;
Kalbime şimşekler çaktığın anda.
Sarılmak içinmiş kolum kanadım;
Anladım koynuma yattığın anda.
Kayıt Tarihi : 11.2.2025 19:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
07.02.2025
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!