“yine yalnız bir İstanbul gecesi,
mevsim kış,
dışarda diz boyu kar,
soğuk insanın içine bıçak misali işliyor
rüzgar kırbaç gibi şaklıyor biteviye
benimse başımda yine kavak yeller,
dışarda kar,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta