“yine yalnız bir İstanbul gecesi,
mevsim kış,
dışarda diz boyu kar,
soğuk insanın içine bıçak misali işliyor
rüzgar kırbaç gibi şaklıyor biteviye
benimse başımda yine kavak yeller,
dışarda kar,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman