Sevdiğim Şiiri - Ayşegül Bahceci

Gözlerime aşkla gülmedin bir gün
Artık umut etmek zor be sevdiğim
Uzakları aşıp gelmedin bir gün
Yokluğun buz gibi kar be sevdiğim

Her dal çiçek açmış bir ben solmuşum
Mutluluk aramış keder bulmuşum
Kimsesiz ve boynu bükük kalmışım
Hele bir halimi sor be sevdiğim

Bu aşk kefenimdir giydim gõzünden
Çıkmak istemedim bir gün sözünden
Bahtım kararmakta hasret yüzünden
Vuslatla beyazı sür be sevdiğim

Gül yapraklarını rüzgara saldım
Ardından seyredip öylece kaldım
Özlemle sızlayıp maziye daldım
Kanayan yaramı sar be sevdiğim

Deryada kaybolmuş salım küreğim
Ansızın yıkılmış ömür direğim
Bir vakit aşk ile çarpan yüreğim
Sen gittin gideli kor be sevdiğim

Ayrılık aratır olmuş ölümü
Dertlerim ağırdır kırmış belimi
Görsen üzülürsün mahzun halimi
Sensiz koca dünya dar be sevdiğim

Ayşegül Bahçeci